Özgünlük problemi yaşayan gruplara ısınmak genelde çok kolay olmuyor takdir edersiniz ki, hele bir de öykünülen gruplara haddinden fazla aşinaysanız bu süreç yeri geldiğinde bir azap haline geliyor. Amorpeth de (pardon Barren Earth) ilk iki albümünde all-star kadrosuna rağmen bu sıkıntıyı bana yaşatmıştı açık konuşmak gerekirse.
Ciddi anlamda Opeth ve Amorphis etkilenimleri içeren bu albümlerin ardından On Lonely Towers isimli üçüncü albümlerinde grup vokale katılan Jón Aldará'nın da yer yer brutal, yer yer histrionik denecek düzeyde teatral vokallerinin de katkısıyla yavaş yavaş kendi sesini bulmaya başlamıştı. Ancak mükemmel başlayıp mükemmel bitmesine rağmen albümün tam ortasına yerleşmiş olan albümle aynı isimdeki 12 dakikalık şarkının amaçsızca debelenmesi nedeniyle akıcılığını ve bana göre tüm etkisini yitiren bir albümdü On Lonely Towers.
A Complex of Cages ise işi şansa bırakmayan, daha ilk şarkıda dinleyiciye "özel bir albüm dinlemek üzeresin" dedikten sonra ikinci şarkı olan The Ruby'de dinleyiciyi tamamen teslim alan bir progressive melodik death metal şaheseri ve bana göre daha şimdiden türlerden bağımsız olarak yılın en iyi albümlerinden biri. Moonsorrow, Amorphis, Kreator gibi efsanevi gruplardan elemanları kadrosunda barındıran bir grubun başarıyı yakalamasındaki en kilit faktör ise kanımca zincirin zayıf halkası olmaya en yakın aday olmasına rağmen Jón Aldará. Bana göre günümüz ekstrem metal vokalistleri içerisinde Amorphis vokalisti Tomi Joutsen ile beraber yorum gücü ve ses spektrumu açısından en başarılı isim Aldará ve bu albüme gerek brutal vokallerindeki kudret, gerekse de clean vokalindeki varyasyon sayesinde katkısı oldukça üst düzeyde. Albümdeki enstrümantasyonu incelediğimizde progressive altyapıya rağmen teknik anlamda çok zorlayıcı pasajlarla karşılaşmasak da albümün her saniyesinden buram buram tecrübe fışkırdığını söyleyebilirim rahatlıkla. Bunu V. Santura elinden çıkma nefis bir prodüksiyon ile birleştirdiğimizde gerçek anlamda bir progressive death metal ziyafeti ortaya çıkıyor. Evet, müzik hala bir miktar Amorphis ve Opeth tatları bırakıyor damağımızda ama artık Barren Earth dediğimizde aklıma Amorpeth gelmiyor.
Kıyısından köşesinden ekstrem metalin melodik örneklerine eğilimliyseniz kesinlikle kaçırılmaması gereken bir çalışma A Complex of Cages.
Tavsiye edilen parçalar: The Ruby, Spire, Further Down, Zeal, aslında hepsi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder